Η προετοιμασία του παιδιού για την πρώτη του επίσκεψη θα πρέπει να γίνει με απλά λόγια και χωρίς πολλές λεπτομέρειες. Εξηγούμε στο παιδί ότι η παιδοδοντίατρος είναι φίλη μας που μας βοηθάει να διατηρούμε τα δόντια μας υγιή. Μπορείτε επίσης να του πείτε με ενθουσιασμό ότι «θα πάμε στην κα Χριστίνα να μετρήσουμε τα δοντάκια και να δει αν είναι καθαρά!».

Θα βοηθούσε πολύ αν του διαβάζατε μια ιστορία ή ένα παραμύθι σχετικά με τον οδοντίατρο.

Το ραντεβού να προγραμματιστεί σε ώρα που το παιδί να είναι ξεκούραστο!

Αν ο ένας από τους γονείς δεν νοιώθει άνετα/φοβάται τον οδοντίατρο, καλό θα ήταν να μην συνοδέψει το παιδί στην πρώτη του επίσκεψη, καθώς τα παιδιά εύκολα αντιλαμβάνονται την ανησυχία, τον δισταγμό ή τον φόβο του γονιού για τον οδοντίατρο.

Εάν το παιδί δεν έχει ξαναπάει στον οδοντίατρο μην αναφέρετε την φράση "μη φοβάσαι", ή "δε θα πονέσει". Ο φόβος για το άγνωστο είναι από τα ισχυρότερα συναισθήματα των μικρών παιδιών. Αν το παιδί έχει δυσάρεστες αναμνήσεις από προηγούμενη ιατρική ή οδοντιατρική θεραπεία, προσπαθήστε να μειώσετε το άγχος του και να το διαβεβαιώσετε ότι όλα θα είναι πολύ πιο διαφορετικά αυτή τη φορά.

Ποτέ  μη συζητάτε μπροστά στα παιδιά για αρνητικές εμπειρίες σας σχετικές με τον οδοντίατρο, γιατί έτσι, θα μάθει να τον φοβάται.

Μην χρησιμοποιείτε την επίσκεψη στον οδοντίατρο ως απειλή ή τιμωρία όταν το παιδί δεν συμπεριφέρεται καλά. Πολλοί γονείς λένε «αν τρως πολλά γλύκα θα πας στον οδοντίατρο ...και θα σου κάνει σφράγισμα». Είναι ό,τι χειρότερο αυτό, γιατί όταν θα χρειαστεί να πάει, θα το αντιμετωπίσει με φόβο και σαν μια φοβερή τιμωρία.

Στην πρώτη επίσκεψη, οι γονείς  μένουν  πάντα μαζί με το παιδί  στον εξεταστικό χώρο (ως παθητικοί παρατηρητές), καθώς τα μικρά παιδιά αντιμετωπίζουν καλύτερα τις νέες καταστάσεις, όταν είναι μαζί τους κάποιο οικείο πρόσωπο.